Wingertsbergwand
Mendig
Ten noorden van de Oost-Eifelstad Mendig, in de onmiddellijke nabijheid van de snelweg A61, rijst de grijsgele Wingertsbergwand op, die tot 50 meter hoog is en de afgelopen jaren een "mekka" is geworden voor vulkanologen en geotoeristen. Dit was alleen mogelijk omdat de wetgever een steengroevebedrijf verbood door te gaan met het zoeken naar het begeerde Mendig basalt in dit gebied en de rand van de steengroeve onder monumentenzorg plaatste. De Wingertsbergwand is praktisch een dagboek van de laatste uitbarsting van het vulkaancomplex Laacher See. Wat de enorme uitbarsting op de Wingertsbergwand je kan vertellen, kun je het beste ter plekke ervaren.
De exacte geschiedenis van die dramatische 10 dagen zo'n 12.000 jaar geleden wordt in de verschillende aslagen weergegeven als in een prentenboek. Aan de hand van de vegetatie onder de tuf- en puimsteenafzettingen hebben wetenschappers kunnen reconstrueren hoe de Oost-Eifel er voor de catastrofe uitzag. In die tijd groeiden er eiken, linden, dennen, wilgen en hazelaars in de Oost-Eifel. Het klimaat was koel en vochtig, vergelijkbaar met het huidige Midden-Zweden. Blijkbaar duurde het maar een paar seconden voordat het oorspronkelijk idyllische landschap werd verwoest door een verwoestende drukgolf.
Vreemd genoeg hebben archeologen alleen verlaten kampen gevonden van de jagers uit de ijstijd die toen in de Oost-Eifel leefden. Er zijn geen botten van begraven mensen gevonden. Er kan worden aangenomen dat de mensen die in de Oost-Eifel leefden genoeg tijd hadden om aan het latere inferno te ontsnappen door natuurlijke veranderingen in hun leefomgeving.
De ontketende vulkaan spuwde herhaaldelijk nieuw materiaal uit. De afzonderlijke fasen kunnen nauwkeurig worden geïdentificeerd aan de hand van de dichtheid en kleur van het materiaal in de open flank van de Wingertsberg. In de laatste eruptiefase werden mineralen, waaronder de wereldberoemde Hauyn, uit het onderste deel van de magmakamer naar boven gehaald. Nadat de aarde weer tot rust was gekomen, groeide er bijna 12.000 jaar lang letterlijk gras (en wijn > Wingertsberg) over de geschiedenis, totdat de opgravers aankwamen....
Het pad naar de Wingertsbergwand is bewegwijzerd vanuit Mendig. Het gaat over een bruggetje over de snelweg A 61 en verder over een golvend pad naar de westelijke ingang van de steengroeve Michels. Houd links (ten westen) van de groeve aan en volg dan de borden naar rechts tot je bij een parkeerplaats bij de Wingertsbergwand komt.