Gänsehalsturm
Bell
Het Gänsehals, de locatie van een aantal vreemde legendes en verhalen, wordt in oude bronnen ook wel Geissenberg of Geisberg genoemd. In de Middeleeuwen liep er een landverdedigingslinie in oostelijke richting over de kam van de Gänsehals, een grensversterkingsstructuur waarvan de greppel- en walresten op sommige plaatsen nog zichtbaar zijn. In 1844 werden op de Gänsehals in het veld "Auf dem Sonnenberg" nabij de top de overblijfselen gevonden van een toren die bekend was uit mondelinge overlevering. Het is niet bekend wanneer en door wie hij werd gebouwd. Een deel van de kerkhofmuur in Bell, die tussen 1846 en 1848 werd gebouwd en vandaag de dag nog steeds bestaat, is gemaakt van de tufstenen balken van de voormalige toren.
De nieuwe toren:
Ongeveer 50 meter ten noordwesten van de bergtop staat de Gänsehalsturm, een 74 meter hoge radiorelaytoren die in 1976 werd gebouwd door RWE-dochter Amprion en die ook dienst doet als observatietoren. Hij werd in 1977 in gebruik genomen en is, in tegenstelling tot andere RWE-torens, gemaakt van gewapend beton. De toren, die ongeveer 560 meter hoog is, heeft een uitkijkplatform op ongeveer 25 meter hoogte en biedt een panoramisch uitzicht op het Eifellandschap net boven de boomtoppen. Het uitzicht reikt zelfs tot aan het Siebengebergte, het Bergisches Land en het Westerwald.
Traumpfad "Waldseepfad Rieden":
Het wandelpad Waldseepfad Rieden loopt langs de Gänsehalsturm. De route is een van de droomroutes en is ongeveer 14 kilometer lang. De wandeling begint en eindigt bij Waldsee Rieden.
Opmerking:
De exploitant van de Gänsehalsturm sluit de toren om veiligheidsredenen vanaf het begin van de vorstperiode tot Pasen. Door condensatie kan zich ijs vormen en bezoekers kunnen uitglijden op de gladde treden en zich verwonden.
......
De oude ganzenhals toren:
Vlakbij de top van de Gänsehals staat een 9,20 meter hoge uitkijktoren, die in 1889/90 werd gebouwd door de Jadgverein Gänsehals. Aan de toren is een voormalige schuilhut vastgemaakt. De toren en hut zijn sinds 1960 privébezit en daarom niet meer toegankelijk voor het publiek. Vanaf het uitkijkplatform, dat al lang door de boomtoppen is overwoekerd, is het uitzicht op de heuvels van Pellenz bijzonder indrukwekkend.